Ο συμβιβασμός μπορεί να οδηγήσει στην απόλυτη δυστυχία.

Αυτό το παράξενο συναίσθημα που έχεις, λίγο πριν σπάσεις.
Φόβος και ανάγκη μαζί για να σε προστατεύσουν. Δύσκολο, σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο, να το κάνεις εσύ για τον εαυτό σου...

Έχουνε περάσει στην σημερινή εποχή ιδέες όπως: δεν έχει σημασία η διαφορά μορφώσεως, δεν έχει σημασία η διαφορά κοινωνικού επιπέδου, δεν έχει σημασία η διαφορά ηλικίας, τίποτα τελικά δεν έχει σημασία. Όλα ρε παιδί μου είναι πάρα πολύ απλά-και όμως έχει σημασία. Όλα έχουν σημασία.

Όταν έχεις κάνει θρύψαλα το γυαλί, όσες φορές κι αν του ζητήσεις "συγγνώμη", δεν ξανακολλάει.

Κι έρχεται αυτή η εποχή, που χωρίζεις για να περάσεις καλά στις διακοπές σου ή που γνωρίζεις έναν έρωτα που ξέρεις πως θα κρατήσει για λίγο.
Υπάρχουν λοιπόν οι έρωτες εποχής (οι εποχιακοί έρωτες αν μπορώ να το πω έτσι) και οι έρωτες που αφήνουν εποχή.

Συνυπάρχω, δε σημαίνει απλώς υπάρχω...

Όταν δε μπορείς να πας μπροστά, τότε κάνε ένα βήμα πίσω.